"Reytinge endeksli yaşamıyorum"

 

- Twitter amacını aşmış bir platform. Denetim olmadığı sürece, insanlar yazdığının sorumluluğunu almadığı sürece Twitter'ı çok aktif kullanmayı düşünmüyorum.

 

- Ben bir yapımcıyım. Biz her sezon başında görüşüyoruz anlaşıyoruz kanalla ama bu sene Show TV ile şartlarımız uymadı anlaşamadık, Star TV'ye geçtim. Hepsi bu. Benim de onlarca çalışanım var, şirketimin geleceğini düşünmem lazım.

 

- Sürpriz bir program yapacağız, enteresan bir iş olacak ama şimdi söyleyemem.

 

- Reytinglerde bazen birinci, bazen ikinci olursunuz, normal. Bu iş futbol gibi değil. Futbolda biri birinci olduğunda ikinci şampiyon olamıyor ama televizyonda öyle değil. Bizim 10 programımızın 8'i mutlaka başarılı olur. Bazen ikinci de oluruz bizim için çok da önemli değil. O kadar da reytinge endeksli yaşamıyoruz.

 

- Sevilmek tanınmak güzel. Ama bazen keşke bu kadar ünlü olmasaydım da bir yere gittiğimde kimse bana bakmasaydı diyorum. Ama tabii şöhret olmayı ben istedim ve bu da şöhretin bedeli.

 

- Ben ilkokula 5 yaşında başladım. O yüzden 5 yaşında bir çocuk eğitim alabilir diye düşünüyorum. Ama pedagog değilim, bu konuda bir eğitimim olmadığı için daha fazla birşey diyemem.

 

- Ülkemizde fikir özgürlüğü konusunda bir baskı olduğunu düşünmüyorum. Düşünce özgürlüğü olmalı ama hassas bir ülkede yaşıyoruz, fikir özgürlüğü demek limitsiz bir şekilde fikirleri ifade etmek değil. Toplumun çoğunluğunda tepki çeken birşey fikir özürlüğü diye savunulmamalı bence. Fikir özgürlüğü olsun ama bir limiti olsun. Mesela benim sapkın bir fikrim olabilir bunu fikir özgürlüğü diye savunmalı mıyım?

 

- 4+4+4 teknik bir konu, detayını bilemem. Ama Türkiye'de sistemlerin çok fazla değişmesine karşıyım sürekli  sistem değişmesi yanlış.

 

- Şehitler hassas bir konu ama burada oturduğumuz yerden konuşmak bana çok cüretkar geliyor. Hükümetin bu noktadaki politikasını eleştirmek bana düşmez. Tüm şehitlerimize Allah'tan rahmet diliyorum.

 

- Van depreminde bir okul sözü vermiştim. O okul bitti. Önümüzdeki hafta da açılışına gideceğim. Onun dışında da desteklediğim öğrenciler var. Ayrıca üniversitelerden davet geldiğinde gidip tecrübelerimi paylaşmaya çalışıyorum. Tabii benim yaptıklarım çorbada tuz ama gönlüm gençlerle ve mümkün olduğunca yanlarında olmaya çalışıyorum.

 

- Ben sokaklarda büyüdüm hayatım sokaklarda geçti. Ama sokaklarda derken ara sokaklardan bahsetmiyorum, ben hayatın içindeydim hep. 7 sene üniversite okudum ve kafa olarak hep üniversitede kaldım. Şimdi ben ve arkadaşlarım, bir üniversiteden genç arkadaşlarla toplanıp konuşsak aşağı yukarı aynı şeyleri yapıyor olabiliriz. O yüzden hiç kopmadım üniversitelerden ve bence üniversiteler Türkiye'nin kalbi.

 

- Ben haftada iki-üç kez gazetelerde kendimle ilgili yanlış haberler okuyorum. Bir gün gazeteyi açtım 5 bin çorap almışım. Yok öyle birşey. Ama ben çorap yıkamam o doğru. Çünkü bir çorap herhalde 1 TL filandır değil mi? Ayda 30 lira yapar. Ben de onu karşılayacak durumdayım, o yüzden saçma geliyor yıkatmıyorum çoraplarımı, bir giydiğim çorabı bir daha giymiyorum.

 

- Okuduğunuz bölümün bir önemi yok ama üniversite bitirin bu önemli. Üniversite diploması gerekli. Ama ben bitiremedim. Çünkü kafam hep oyundaydı o yüzden derslere konsantre olamadım. Küçüklüğümden beri her gün bir oyun icat ederdim. Şu anda da ben insanlara oyun oynatıyorum ve izletiyorum. Bu kadar mı denk gelir? Allah'ın yüzüme baktığı nokta bu.

 

- Acun Firarda'yı yaparken bir gün İspanya'da bir şehre gittik, tesadüf o dönemde şehirde festival varmış ve hiçbir otelde yer yok. Gece 2'ye kadar 30 otel gezdik en sonunda Esat geldi, "Yer buldum gelin" dedi. Nasıl buldun dedim, "Oteldeki adam sordu bana senin adın Alfonso mu diye, ben de evet dedim, hadi gidelim" dedi. Yahu adam gelirse ne olacak dedim ama sonra gittik odaya yattık. Odada tek bir ikili yatak vardı. Esat ve ben beraber yatakta yattık diğer arkadaşımız da yerde. Hava da sıcak üstümüzü çıkardık, uyuduk 1-2 saat sonra bir ses oldu uyandık, bir baktık kapı açıldı içeri bir adam girdi, Alfonso. Adam şaşırdı iki adam birlikte yatıyor, üstleri çıplak, altta çarşaf örtülü çıplak mı değil mi belli değil. Şaşkın şaşkın bize bakarken Esat fırladı; "Biz arkadaşız, arkadaşız yanlış anlamayın" diye. Alfonso'nun yüz ifadesini hiç unutmuyorum.

 

- Ben hayatım boyunca bir psikiyatrist kadar insanla iletişim kurmuşumdur. O yüzden bana hangi konuda uzmansın deseler insan sarraflığı derim.

 

- Türkiye'de iki kişiden biri bizde çalışmak istiyor. Ama kapasitemiz yok o kadar.

 

- 6-7 yıl önce Türkiye'deki engellilerle ilgili çalışmaya başladım. Ağabeyim Kulak Burun Boğaz doktoru. Onun yönlendirmesiyle işitme engelli miniklerimizin eğitim alması için bir yuva açtık, ikincisini de açmayı düşünüyoruz. Ayrıca ağabeyimle bir hastanemiz var, işitme engelli miniklerimize ücretsiz tedavi hizmeti veriyoruz.

 

- Kızlarımı çok zor görüyorum. Vakit ayıramıyorum, çok özlüyorum. Şöhretin bir bedeli var tabii. Büyük kızım Banu'yu Acun Medya'ya aldım daha çok görebilmek için.